این متن که در دوم نوامبر 2005 نگاشته شده بود، از گفتگاهی قدیمی بدینجا انتقال یافت.
اکنون مسلم است که نوشتن درباره آنچه می خواهم بنویسم، بسیار دشوارتر از آن است که گمان می شد.
بگذارید از اینجا آغاز کنم که از خود بپرسیم این راه دراز را در طول هزاران سال برای چه پیمودیم؟
منظور از "راه دراز" راهی است که نیاکان ما در ایجاد جامعه آغاز کردند، راهی که با برهم زدن رسم بیداد، رسم هر که هرچه میتواند بکند بکند، رسم حرمت نداشتن دیگران و رسم به کار گرفتن هر ابزار برای دستیابی به آنچه میخواهیم، بنیاد نهاده شد.
بگمانم این نیز مسلم است که این راه دراز را برای آن نپیموده ایم که در پایان کنونی آن به اینجا برسیم.
(الباقی مطلب باشد برای بعد)
ناشناس said...
برچسبها: اخلاق
1 Comments:
ناشناس said... It gives me so pleasure to see that you are writing again. I would realy like to hear from you day by day not year by year.
Wish you the longest of span!
Taskoh
Wish you the longest of span!
Taskoh
